Πραγματική δημοκρατία τώρα!

2011-08-18 00:55

(Το κείμενο ετούτο είναι αρκετά μεγάλο, αν απλώς αρέσκεσαι στα συνθήματα και δε σε ενδιαφέρει η ουσία, τότε δεν είναι για σένα, βγες στον δρόμο και φώναξε συνθήματα. Εδώ παρουσιάζεται μια πρόταση, ένα σχέδιο πραγματικής Δημοκρατίας προσαρμοσμένο στην εποχή, πρέπει να έχεις την υπομονή να το διαβάσεις. Η δύναμη του κειμένου αυτού είναι η ιδέα, η Δημοκρατία, όχι ο συντάκτης του, ξεχάστε τον. Δεν είναι σύγγραμμα κάποιας αυθεντίας και ούτε δογματίζει, αντιθέτως ο συγγραφέας της παρακαλεί για την διατύπωση σχολίων και γνωμών, διορθώσεων, της επιβεβαίωσης ή της απόρριψης γιατί σημασία γι αυτόν έχει η αλήθεια και όχι η πλάνη. Αν η ιδέα σας εκφράζει υιοθετείστε την, κάντε τη δική σας, μοιράστε την, διαδώστε τη, αν όχι, αν την απορρίψετε θα είναι έντιμο να πείτε γιατί.)

 


Προσχέδιο πρότασης για πραγματική αντιπροσωπευτική ακομμάτιστη Δημοκρατία.




Διαπιστώσεις, συμπεράσματα, διατυπώσεις:
 
Η Δημοκρατία είναι Θεσμός, ταυτόχρονα είναι εργαλείο, είναι σύστημα, η σωστή εφαρμογή και λειτουργία της υπόκειται πάντα στην ποιότητα του λαού, στο ήθος και τις αρχές του. Μπορεί να ανθίσει με την εγρήγορση και την αγάπη της κοινωνίας. Είναι βασικό στη δημοκρατία οι άνθρωποι και η πολιτεία να επιδιώκουν την μόρφωση και την καλλιέργεια, πνευματική και ηθική.

Η Δημοκρατία μπορεί να καταντήσει ένα κακό, φαύλο σύστημα μιας και αποτελεί το αντικαθρέφτισμα της κοινωνίας, και τα προτερήματα να μεταβληθούν σε μειονεκτήματα, είναι μεγάλη η ευθύνη της κοινωνίας στο να διατηρεί και να διαχειρίζεται μια υγιεί δημοκρατία.

Οτιδήποτε προσιδιάζει, ομοιάζει με Δημοκρατία, και πλασάρεται ως τέτοιο, αλλά εμπεριέχει την δυνατότητα της πλάγιας, υπόγειας, παράκαμψης της λαϊκής βούλησης είναι απάτη και παγίδα, είναι δούρειος ίππος. 

Η καθαρή Δημοκρατία είναι το ποιο ευέλικτο πολιτικό σύστημα, δεν είναι αγκυλωμένο σε δόγματα, ευαγγέλια και ισμούς, επιλέγει κάθε φορά ότι κατά περίπτωση εξυπηρετεί.

Αλλάζοντας το σύστημα, δεν αλλάζουν τα πάντα, αυτόματα. Εκτός από την παιδεία που μπορεί να προσφέρει ένα σύστημα μέσα από την εκπαίδευση τεράστιο ρόλο παίζει η οικογενειακή και κοινωνική διαμόρφωση των ατόμων. Το ελεύθερο ή μη φρόνημα τις κοινωνίας, το αξιοπρεπές ή δουλικό. 

Είναι πολλοί που όχι αδίκως θα πουν ότι έχουμε ότι αξίζουμε, από την άλλη όμως σίγουρα κάποιοι θέλουν να μας διατηρούν σε αυτή την κατάσταση γιατί τους συμφέρει. 

Η κάθε γενιά αξίζει την ευκαιρία της, και είναι τώρα η ώρα που όλοι έχουν αφυπνισθεί, η ώρα για τη νέα γενιά να παλέψει για κάτι καλλίτερο.

Το πολιτικό σκηνικό είναι πασίδηλα στημένο, πλασάρεται ως δημοκρατία ενώ δεν είναι. 

Το πολιτικό μας σύστημα είναι εργαλείο του παγκόσμιου αλάζόνως και μισάνθρωπου συστήματος συμφερόντων και οι επαγγελματίες πολιτικοί μας είναι ανδρείκελα, μαριονέτες, ηθοποιοί που ο ρόλος τους είναι η διάχυση της θέλησης και της εξουσίας του παγκόσμιου παρακράτους μέσα από τα μορφώματα που λέγονται κόμματα. 

Υπάρχουν ωστόσο μέσα σε αυτούς και άνθρωποι με αγαθές προθέσεις που χρησιμοποιούνται για να διακοσμούν την βιτρίνα των κομμάτων.

Θεωρώ βασική παθογένεια του συστήματος την ύπαρξη των κομμάτων. Όπως επίσης θεωρώ τις ιδεολογίες μαντριά του νου. Είναι χαζό να προσπαθείς να ντύσεις όλον τον κόσμο με τα έτοιμα ραμμένα κουστούμια σου. Οι τραγικές αποτυχίες των ισμών χαρακτηρίζουν την εποχή μας, ισμοί που κατά βάθος είναι όλοι φασισμοί, σχέδια επιβολής στου κασίδη το κεφάλι.

Η κομματοκρατία ορίζει, πρώτα θα είσαστε μαντρωμένοι και μετά ελεύθεροι, αυτά είναι οξύμωρα πράγματα. Πρέπει να λήξουμε τον κατακερματισμό της κοινωνίας σε ψευδεπίγραφα απατεωνίστικα κόμματα. 

Τα κόμματα είναι το colpo grosso, η μεγάλη απάτη, η παγίδα, το ΣΥΣΤΗΜΑ, που καπελώνει τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.  Κόμμα, κομμάτι, σχίσμα, κατάτμηση του σώματος την κοινωνίας, διχαστικός μηχανισμός εξουσίας.  
Χειρίζονται την κοινωνία μέσα από την παραεπιστήμη της κοινωνικής μηχανικής. 
 Σκοπός τους δεν είναι η ομόνοια δεν είναι η συνεννόηση. Το κάθε κόμμα στέκεται απέναντι σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία, άλλο με περισσότερο και άλλο με λιγότερο δογματισμό. 
 
Δεν είναι δεξαμενές σκέψεις όπως θέλουν να ορίζονται, δεξαμενές σκέψης είναι οι σύλλογοι, και τα φόρουμ, τα κόμματα είναι εργαλεία χειραγώγησης και εξαπάτησης. 

Ας αναρωτηθεί ο καθένας ποιες είναι οι ιδέες και ποια η προσφορά τους στον τόπο όλα αυτά τα χρόνια, εκμετάλλευση και διαφθορά, διχασμός και εμπαιγμός, σύρσιμο της χώρας στον γκρεμό. 

Πραγματικά δείτε, έχει καμία σχέση η βιτρίνα που πουλάνε με το περιεχόμενο, οι τάχατες ιδέες με τις πολιτικές τους, τα λόγια τους με τις πράξεις τους;

Σκεφτείτε τον πακτωλό των χρημάτων, κρυφών και φανερών που πηγαίνει σ' αυτά! Γιατί;!!

Τα κόμματα κατέληξαν γάγγραινα στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, καρκίνος, προβάλουν προσχηματικά ιδεολογίες αλλά ο πραγματικός τους σκοπός είναι να διαχειριστούν δόλια τη χώρα και τους πολίτες προς όφελος συμφερόντων που εκπροσωπούν. 

Μας πουλάνε αποκλειστικότητα και επαγγελματισμό, ότι η χώρα είναι διαστημόπλοιο και μόνο αυτοί ξέρουν να το πιλοτάρουν.

Τα δευτεροκλασάτα κόμματα είναι τα δεκανίκια του συστήματος, είναι οι κυματοθραύστες της λαϊκής δυσαρέσκειας,  έχουν σκοπό παρηγορητικό. Διαπιστώστε πόσο αρμονικά είναι ενταγμένα στο σύστημα, πόσο καλά παίζουν τον ρόλο τους. Δεν έχουν ελπίδα αναβάθμισης γιατί πουλάνε μόνο ιδεολογία, τα πρωτοκλασάτα κόμματα μοιράζουν και κανένα κοψίδι, και ως γνωστόν η πρώτη ηθική αξία του νεοέλληνα είναι η γαστέρα.

Ο οχετός την νομενκλατούρας, των παρατρεχάμενων, των κομματόσκυλων, στο δημόσιο, στον συνδικαλισμό έχει βρομίσει τα πάντα και ζέχνει, σιχαθήκαμε, θέλουμε καθαρούς ανθρώπους.

Όλοι όσοι σας προτείνουν άλλα νέα κόμματα στη θέση των παλιών σας σέρνουν στην ίδια ακριβώς παγίδα, αθέλητα ή ηθελημένα. Μέσα από αυτά το σύστημα θα αναπαραγάγει τον εαυτό του.

Η λύση είναι η αλλαγή άρδην των κανόνων του παιχνιδιού, με όποιον τρόπο προκύψει.

Η διόρθωση αυτού του συστήματος δεν είναι εφικτή, θα είναι απλά ένας ακόμη εμπαιγμός για να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο ζωής. 

Η μοναδική και μεγάλη βόμβα που μπορεί να διαλύσει αυτό το σύστημα είναι ο διαφωτισμός, να ανοίξουν τα μυαλά, να αρχίσουν να σκέφτονται.

Σας έχουν πείσει ότι στη δημοκρατία είναι νομοτελειακή η ύπαρξη των κομμάτων, δεν είναι έτσι, η ύπαρξη τους υπονομεύει την δημοκρατία. Ανατρέξτε στην Δημοκρατία του Κλεισθένη και του Περικλή. Έχουμε ευθύνη να πούμε στους συμπολίτες μας τι είναι πραγματικά Δημοκρατία.

Το πολιτικό σύστημα που μας εξουσιάζει είναι μια παρωδία δημοκρατίας, φτιαγμένο επίτηδες έτσι, ώστε να εμπαίζεται ο λαός και μέσα από τα κόμματα να κατακερματίζεται η θέληση του και να διχάζονται οι πολίτες.

Είναι κρίμα, είναι κατάντια, είναι ντροπή, δεν είναι σίγουρα δημοκρατία. Το να ζούμε σε μια χώρα που τη διαχειρίζονται άλλοι, σκλάβοι εμείς και τα παιδιά μας, με μια δικτατορία που προσχηματικά κάθε τέσσερα χρόνια ζητάει νομιμοποίηση των εγκλημάτων της, σίγουρα δεν μας αξίζει. 

Πρέπει να εκτιμήσουμε γιατί είμαστε άξιοι και τι μας πρέπει (αξιοπρέπεια), πρέπει να δούμε την ηθική και τις αξίες μας και στο τέλος να αποφασίσουμε αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι ή απλώς θέλουμε να διαπραγματευόμαστε κάθε τόσο τους όρους της δουλείας μας μέσα σε ένα στημένο παιχνίδι. 

Άλλωστε μεγάλο μέρος συμπολιτών μας βολεύονται και αισθάνονται ασφαλείς μόνο όταν χειραγωγείται, ποτέ δεν κολύμπησαν μόνοι τους, θέλουν μπαμπά στη θέση του μπαμπά, και αυτή η ανασφάλεια είναι ένα μεγάλο ψυχολογικό εμπόδιο στην χειραφέτηση των.

Πραγματική δημοκρατία είναι η συμμετοχή στα κοινά του συνόλου της κοινωνίας μέσα από διαδικασίες που αποτρέπουν την υφαρπαγή της ψήφου των πολλών και τον μετέπειτα εμπαιγμό τους από ληστρικές συμμορίες-κόμματα. 

Το σύστημα θα πρέπει να προάγει το ανοιχτό της αρχαίας αγοράς και όχι το κλειστό των συμμοριών, των οργανώσεων, με ελεύθερα άτομα χωρίς χειραγωγούς, όποιος δεν μπορεί να ορίσει τον εαυτό του δεν είναι με την ετυμολογική έννοια Κύριος, είναι δούλος.
Να μπουν οι Έλληνες στη πρίζα του πολιτεύεστε ανοιχτά, με προσωπική άποψη, να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει, να ξυπνήσουν.

Δεν πρέπει όμως να καταλήγει βάσανο και βραχνάς για το μέρος της κοινωνίας που λόγο θέσης ή επιλογής δεν θέλει  να συμμετέχει ενεργά και συνεχώς σε πολιτικές διαδικασίες και διεργασίες. 
Το αντιπροσωπευτικό σύστημα εξασφαλίζει ακριβώς αυτό, την ευχέρεια των πολιτών να αναθέτουν την επίπονη αυτή δουλειά σε ανθρώπους που θέλουν και μπορούν, σε ανθρώπους που θέλουν να αναδείξουν την πολιτική σε τέχνη, είναι άνθρωποι που κατέχουν συνήθως κάποιο επίπεδο πάνω από τον μέσο όρο.

Η δημοκρατία δεν μπορεί να εφαρμόζεται καταναγκαστικά, οι πολίτες πρέπει να πείθονται  και να εμπνέονται.  Πολιτικά ήθη και συμπεριφορές δεν επιβάλλονται με το ζόρι, μόνη απαίτηση η ψήφος στις εκλογές. Θα πρότεινα μάλιστα να είναι προαιρετική για τις ηλικίες από τα 16 έως τα 21 και για μετά τα 70. 

Μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία δέχεται τον ανίκανο, ανέχεται τον αδιάφορο, τον άχρηστο και τον τεμπέλη. Δεν μπορεί να γνωρίζει σε τι φάση βρίσκεται η ζωή του κάθε ενός. Προβάλει ήθος αλλά δεν το επιβάλει.

Αυτό που προτείνω είναι η δημοκρατία των ανθρώπων που ενδιαφέρονται, θέλουν, και μπορούν. Κι αυτοί είναι σαφώς περισσότεροι από όσους έχουν λόγο στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα. 

Να δώσουμε πραγματικά πολύ περισσότερες ευκαιρίες στον πολίτη να συμμετέχει και να εκφράζεται δημιουργικά μέσα στην πολιτική ζωή της χώρας. Είναι πολλοί αυτοί που θα ήθελαν αλλά η ύπαρξη των φαύλων κομμάτων και παρατάξεων τους σταματά. 

Η πραγματική δημοκρατία δεν είναι πείραμα και δεν παρέχει εγγυήσεις, το παρόν σύστημα μπορεί να σας εγγυηθεί ότι θα είναι το ίδιο κακό πάντα! Η πραγματική δημοκρατία είναι αρκετά ποιο χαοτική από τα άλλα πολιτεύματα, αλλά και πολύ ποιο ενδιαφέρουσα, εδώ παίζουν μπάλα όλοι.

Αντισταθείτε !!!  Ας απαξιώσουμε οτιδήποτε κομματικό, ας επιλέξουμε να λειτουργήσουμε σαν κοινωνία και όχι σαν αντιμαχόμενα μαντριά, η πολιτική και το μέλλον μας δεν είναι ποδόσφαιρο. Εκφράστε ανοιχτά την αντιπάθεια και την απέχθεια σας στα κόμματα, αναζητήστε λύσεις, και καταθέστε τις στην κοινωνία, σκεπτόμενα μυαλά χρειαζόμαστε.

Η Πρόταση:


ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΗ Αντιπροσωπευτική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, πραγματική, αγνή, ανόθευτη. Σύστημα που να μη μπορούν να του βάλουν χέρι τα υπόγεια συμφέροντα που κυβερνούν σήμερα. Είναι τέτοια η δομή που πολύ δύσκολα θα εκβιάζονται δημόσια πρόσωπα. Τα υποσυστήματα που κυβερνούν σήμερα υπογείως θα τα βρουν δύσκολα εδώ.

Δεν είμαι βέβαια αιθεροβάμων πιστεύοντας ότι η πρόταση ετούτη μπορεί να γίνει άμεσα και με ενθουσιασμό δεκτή.

Κάποιοι συγχέουν την έννοια της ακομμάτιστης με την μονοκομματική, προσοχή, μονοκομματικό κράτος ίσον δικτατορία, όπως και κομματοκρατία, συγκεκαλυμμένη δικτατορία.

Ο βασικός κορμός του έχει ως εξής:

 Κατάργηση-απαγόρευση των κομμάτων ως έχουν, έκπτωσή τους στη μορφή συλλόγων - κινημάτων, ας παλεύουν από εκεί να πείσουν για το ορθό και την αλήθεια τον ισμών τους.

Ως συνέπεια αυτού, KOINO - ENIAIO ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ  παντού, το Α και το Ω της Δημοκρατίας.

Αρθρωτή δομή για αποκεντρωμένη εξουσία, που δεν πρέπει να είναι μαντρωμένη στο κοινοβούλιο, εκεί που εύκολα κάνουν κλίκες, εύκολα ελέγχονται από συμφέροντα, υπόγεια ή φανερά, όπως τώρα.

Με διάχυση της νομοθετικής εξουσίας ανά την επικράτεια δια μέσου των δήμων και των κληρωτών, σπάζοντας το απόστημα της υδροκέφαλης βουλής.
Να ψηφίζουμε άτομα, προσωπικότητες, όχι μαριονέτες εξουσιαζόμενες από ύποπτα κέντρα και κόμματα, αυτόφωτες οντότητες και όχι στρατιωτάκια.

Όλοι μπορούν να πρεσβεύουν ιδεολογίες και είναι ελεύθεροι να εκφράζονται υπέρ οποιασδήποτε άποψης.

 Όλοι αυτοί, αν και μπορεί ετερόκλιτα στοιχεία, θα είναι "καταδικασμένοι" να συνεργαστούν αρμονικά, μιας και ο καθένας θα είναι υπεύθυνος μόνο για τις απόψεις και τις επιλογές του, από πίσω του δεν θα υπάρχει κανένας μπαμπούλας - κόμμα να κάνει παιχνίδι. 

Ένα παράδειγμα, χωρίς κάποια πράγματα να είναι δεσμευτικά, πχ τα νούμερα.

Οι ψήφοι στη βουλή για την ψήφιση νόμων είναι 485, 100 από βουλευτές, 325 από τους δήμους, 60 από κληρωτούς. 


Ταυτόχρονες Εθνικές και Αυτοδιοικητικές εκλογές κάθε 3 χρόνια. 

α) Εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο στους 325 Καλλικρατικούς δήμους.
Οι πρώτοι Χ σε ψήφους αποτελούν το δημοτικό συμβούλιο, συνεδριάζουν και επιλέγουν ή εκλέγουν αξιωματούχους και όργανα.
Κάποιοι από αυτούς ασχολούνται με την επίβλεψη και κρίση των υπό κατάθεση νομοσχεδίων.
Ο κάθε δήμος καταθέτει ψήφο στη βουλή που θα προέρχεται από το συμβούλιο του, η ψήφος του ανακοινώνεται, αιτιολογείται και μετά κατατίθεται μέσα από ασφαλή διαδικασία. 
Ο δήμος μπορεί να αποστείλει διαπιστευμένο σύμβουλο στη βουλή για να εκθέσει τις θέσεις του συμβουλίου του. 
Οι δήμοι γίνονται η ατμομηχανή του συστήματος.

β) Εθνικές εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο για την ψήφιση 100 βουλευτών με ελεύθερη εντολή, άτομα κοινής αποδοχής για όλη τη χώρα, ελεύθεροι να ψηφίζουν κατά συνείδηση. Η κάθε μία από τις 13 περιφέρειες της χώρας εκλέγει συγκεκριμένο αριθμό βουλευτών. 
Παρατηρώντας ότι το βουλευτικό αξίωμα σήμερα νέμονται με μεγάλα ποσοστά συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες θα πρότεινα ποσόστωση ως προς αυτό, ας πούμε ανώτατο όριο συμμετοχής ενός κλάδου 25%, νομικοί, δικηγόροι, μία κατηγορία, πολιτικοί μηχανικοί, αρχιτέκτονες, μηχανολόγοι, άλλη κατηγορία, και ως κάθε εξής.
Αυτοί είναι εμμίσθοι, υποχρεώνονται να βρίσκονται στη βουλή και αυτοί είναι που επιλέγουν τα μέλη της κυβέρνησης (υπουργούς και Πρωθυπουργό, κατά τη γνώμη μου όχι απαραίτητα κοινοβουλευτικούς) με ψηφοφορία. 
Μπορούν να διορίζουν δημόσιους λειτουργούς για συγκεκριμένο σκοπό και για συγκεκριμένο χρόνο, ανακλητούς, που θα δίνουν λόγο στη βουλή. 
Κανείς από αυτούς, αλλά και τους υπουργούς να μη μπορεί να εκλεγεί πάνω από τρεις φορές.
Η κυβέρνηση εδώ απλώς υποδεικνύει κατεύθυνση και παραγγέλνει νόμους.
γ) Στην σύνθεση μπορούν να συμπεριληφθούν και κληρωτοί, δεν είναι άσχημη ιδέα, ένας αστάθμητος παράγοντας ακόμη γι αυτούς που θέλουν τον πλήρη έλεγχό μας, με κάποιους όρους όμως, δεν είναι εκλεγμένοι άρα δεν πρέπει η αξία των ψήφων τους να είναι ίδια με των υπόλοιπων, ας πούμε αντιστοιχία 60 ψήφων από 1200 άτομα, 1/20 του ψήφου για κάθε άτομο, συχνή αλλαγή αυτού του σώματος, κλήρωση κάθε 10 μήνες, αυστηρά κριτήρια για το ποιοι πολίτες δικαιούνται να κληρωθούν. 
Το κομμάτι ψήφου που τους αναλογεί είναι υποχρεωμένοι να το ανακοινώνουν δημόσια και μετά να το καταθέτουν μέσα από ασφαλή διαδικασία, αυτό τους δεσμεύει μεν απέναντι στις πιέσεις του κύκλου τους, αλλά διασφαλίζει ότι δεν θα βάλει κάποιος χέρι στη διαδικασία κατάθεσης (ηλεκτρονικής ή όποιας άλλης) έτσι ώστε να πέφτουν κουκιά και να βγαίνουν ρεβίθια.

 
Θα μπορούσαμε να παίξουμε με τις ποσοστώσεις των ψήφων μεταξύ βουλευτών και δήμων, αλλάζοντας τον αριθμό των βουλευτών, ή αλλάζοντας την βαρύτητα των ψήφων πχ μίση η ψήφος των δήμων ή διπλή των βουλευτών κλπ. 
Αν το αλλάξουμε πολύ όμως κινδυνεύουμε να ακυρώσουμε τον σκοπό του σκεπτικού, την έκφραση αποκεντρωμένης και αχειραγώγητης αντιπροσωπευμένης βούλησης του λαού.

Για 15 ημέρες μετά από της εκλογές οποιοσδήποτε βουλευτής από τους 100 μπορεί να προτείνει οποιωνδήποτε για πρωθυπουργό, αυτός εάν συμφωνεί πρέπει να παρουσιάσει πρόταση κυβερνητικού σχήματος και προγράμματος στη βουλή.
Η βουλή θα επιλέξει ποια πρόταση θα κάνει δεκτή και για πόσο διάστημα, μπορεί δηλαδή να επιλέξει κυβερνητικό σχήμα για συγκεκριμένο χρόνο και μετά να επαναλάβει την παραπάνω διαδικασία.

Ελεγκτικό σώμα 30 ατόμων, κληρωτό από συγκεκριμένο σύνολο ανθρώπων (Δικαστικοί, Πανεπιστημιακοί, Συνταγματολόγοι), με θητεία διετή, το οποίο θα ελέγχει την συνταγματικότητα των Νόμων πού το Νομοθετικό και Εκτελεστικό Σώμα ψηφίζει, έχει το δικαίωμα να γυρίσει πίσω ξανά στη βουλή νόμο εκφράζοντας τις ενστάσεις του. 
Αυτό το δικαίωμα μπορεί να το ασκήσει μια φορά για τον ίδιο νόμο σε κάθε θητεία του. Μέχρι την ψήφιση εκ νέου του νόμου δεν αναστέλλεται η εφαρμογή του.

Όλες οι ψήφοι βουλευτών είναι φανερές, δεν υπάρχει ουδέτερη ψήφος, αποχώρηση από τη βουλή ή άρνηση ψήφου, μη ψήφος ίσον αρνητική ψήφος. Νόμοι με διαδικασίες κατεπείγουσες δεν ψηφίζονται.

Τα δημοτικά συμβούλια όπου μπορούν συνεδριάζουν ανοιχτά σε εγκαταστάσεις που μπορούν να φιλοξενήσουν πολύ κόσμο όπως κλειστά γυμναστήρια κλπ.
Πέρασμα πάρα πολλών αρμοδιοτήτων κι ευθυνών του κράτους στους δήμους, καθώς και μέρους του φορολογικού μηχανισμού.

Η Δημοκρατία επιλέγει την αφρόκρεμα, τους ποιο ταλαντούχους νέους σπουδαστές πολιτικών και οικονομικών επιστημών και τους προτείνει ιδιαίτερη καριέρα δημόσιου λειτουργού ως εξής, μεταπτυχιακά σε ανώτατη στρατιωτική σχολή, αποδέχονται ότι πλέον θα αποτελούν εργαλεία και περιουσία του κράτους, και αυτό αποτελεί τιμή και καμάρι τους. 
Μετεκπαιδεύονται σε σχολές της χώρας ή και του εξωτερικού με δημόσια δαπάνη, υπηρετούν τη δημόσια διοίκηση σε ανώτατες επιτελικές θέσεις και τέλος από την ηλικία των 40 και μετά αποτελούν το σώμα των σοφών, έργο τους πλέων αφού έχουν υπηρετήσει το σύστημα από τα μέσα, είναι η σύνταξη και συγγραφή νομοσχεδίων τα οποία εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα τα καταθέτουν στη βουλή και για δημόσια διαβούλευση 100 ημερών. 
Προσφέρουν την τεχνοκρατική γνώση τους αλλά δεν μπορούν να την επιβάλουν. 
Μπορούν να υπηρετήσουν ως βουλευτές, ή υπουργοί ή σοφοί, αλλά ποτέ συνδυαστικά, κανείς δεν μπορεί να κατέχει πέραν του ενός αξιώματος. Είναι αυτοί που θα πιλοτάρουν το διαστημόπλοιο.

Οι πολίτες μαζεύοντας ικανό αριθμό (προτείνω 25.000, με το διαδίκτυο πλέων η συνεννόηση είναι εύκολη, κι αν το θέμα καίει και ενδιαφέρει πολλούς γίνεται) υπογραφών καταθέτουν πρόταση νόμου με εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο κείμενο. 
Επίσης μαζεύοντας ικανό αριθμό υπογραφών (προτείνω 50.000) στέλνουν έναν νόμο πίσω στη βουλή για επανεξέταση, αν ο ίδιος νόμος έχει και τις ενστάσεις του ελεγκτικού σώματος των 30 τότε ακυρώνετε. Το προσχέδιο κάθε νόμου καθώς και η σκοπιμότητα του κατατίθενται στην κοινωνία για διαβούλευση 100 ημερών.
Η ανάλυση των κατατεθειμένων προς ψήφιση νόμων γίνεται μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις πολιτών και πολιτικών, και μέσα από διαδικτυακά forum. Η τεχνολογία μπορεί να μας δώσει τα εργαλεία ώστε για το ίδιο θέμα να υπάρχουν πολλαπλά νήματα σχολιασμού και κριτικής. Οι 10 μήνες είναι αρκετοί για να σχηματιστεί άποψη από τους έχοντες λόγο και ψήφο στη βουλή.

Νομοσχέδια μπορούν να κατατίθενται και από βουλευτές αλλά δεν θα είναι η κύρια ασχολία τους, ή κύρια ασχολία τους είναι ο έλεγχος και η αποδοχή ή μη των νομοσχεδίων που καταθέτουν οι σοφοί ή λαός. Μπορούν να τροποποιούν τα κατατεθειμένα προς ψήφιση νομοσχέδια. 
Η κυβέρνηση μπορεί να παραγγέλνει στους σοφούς νομοσχέδια και να υποδείξει την αναγκαιότητα τους, δεν μπορεί να τους υπαγορεύσει το περιεχόμενο. Δεν είναι δεσμευτική για κανέναν σοφό καμία υπόδειξη ή εντολή από μεριάς της κυβέρνησης.

Όλες οι κρίσεις των ανώτατων αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων καθώς και οι τοποθετήσεις των επικεφαλείς στην δικαστική εξουσία, των διοικητών της τράπεζας της Ελλάδος κλπ. περνάνε από τη βουλή.
Όλες οι εθνικής σημασίας συμφωνίες και συμβάσεις με κράτη ή με εταιρίες περνάνε από τη βουλή, στις συνομιλίες κληρώνονται παρατηρητές. Είναι θέμα της Δημοκρατίας αν θα εμπιστευθεί άτομα για μυστικές συνομιλίες και συμφωνίες πχ για την άμυνα.

Εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος.

Συγχώνευση του θεσμού του προέδρου της δημοκρατίας και του αξιώματος του πρωθυπουργού, τη χώρα πρέπει να την αντιπροσωπεύει παντού βαρύνουσα προσωπικότητα, κι αυτό είναι καθαρά ευθύνη των βουλευτών οι οποίοι προτείνουν και ψηφίζουν. Κάποιες από τις αρμοδιότητες του για τις πολύ έκτακτες και επείγουσες καταστάσεις, για αποφάσεις που ο χρόνος εφαρμογής τους δεν θα ξεπερνά μερικούς μήνες διατηρούνται, δεν μπορεί όμως  να κηρύξει στρατιωτικό νόμο.

Γι αυτό το πρόσωπο θα μπορούσε να προταθεί και η απ' ευθείας εκλογή του από το λαό, να μη του δοθούν όμως υπερεξουσίες, να είναι σύμβολο και ρυθμιστής του πολιτεύματος, με καθοδηγητικό ρόλο για τους υπουργούς, με συμβουλευτικό για τη βουλή. 
Εδώ πάντως να δηλώσω την προτίμησή μου στην πρώτη λύση, στην επιλογή του Προέδρου-πρωθυπουργού από τη βουλή, η δεύτερη λύση εμπεριέχει λαϊκισμό.
Σε περίπτωση πολέμου η βουλή ψηφίζει κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης με ενισχυμένες αρμοδιότητες. Η βουλή συνεδριάζει ανά τετράμηνο για να ανανεώσει ή όχι αυτή την εντολή.

Όποιος συμμετέχει στα κοινά υπογράφει δήλωση ότι όλη του η περιουσία, όπου γης, ανήκει πρώτα στο Ελληνικό δημόσιο και μετά στον ίδιο.
Η συμμετοχή πολιτών ασχέτως θέσης ή αξιώματος σε κλειστές λέσχες και στοές αποτελεί εσχάτη προδοσία και τιμωρείται με στέρηση δια βίου των πολιτικών τους δικαιωμάτων και δήμευσης όλης τους της περιουσίας, όπου γης.

Ευρεία χρήση κληρωτών στη δικαιοσύνη και για διάφορες υπηρεσίες, όπως πχ, Άτομα με σπουδές στο Οικονομικά, Λογιστικά, Νομικά, Διοίκηση επιχειρήσεων, μπαίνουν σε κλήρωση για την δημιουργία ελεγκτικών επιτροπών που εξαπολύονται τυχαία για τον έλεγχο της κρατικής μηχανής.

Πόθεν έσχες για την αγορά περιουσιακών στοιχείων και ακριβών αγαθών, για την συσσώρευση χρημάτων ή αξιών, για την εξαγωγή ποσών κάποιας αξίας και πάνω, για όλους, αυτόματα.

Οποιοσδήποτε μπορεί να καταγγείλει πολιτικό πρόσωπο - δημόσιο λειτουργό έχοντας αποδείξεις ή ακόμη και ισχυρές ενδείξεις στη δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει ασυλία, απλά κανείς από τους παραπάνω δεν περιορίζεται στο παραμικρό μέχρι της λήψεως της τελεσίδικης απόφασης.

Με ρυθμίσεις για την οικονομία, την παιδεία, την υγεία και όλα τα άλλα σημαντικότατα και πρωτεύοντα θέματα δεν καταπιάνομαι γιατί, πρώτον δεν έχω εμπεριστατωμένη γνώμη και δεν θέλω να εκφράσω απόψεις που προέρχονται από συνθήματα που μου έχουν αρέσει, και δεύτερον και σημαντικότερο, νομίζω ότι αυτά είναι θέματα της Δημοκρατίας να τα ρυθμίσει αυτή, είναι θέματα που θα τα ρυθμίσουν οι εκπρόσωποι της κοινωνίας, αν και εφόσον υπάρξει πραγματική Δημοκρατία. Θαρρώ ότι ορίζοντας το οικονομικό σύστημα ή την παιδεία στο σύνταγμα αυτομάτως μπαίνουμε σε έναν ισμό, αν θέλουμε πραγματικά ελεύθερη δημοκρατία αυτά τα πράγματα θα τα αφήσουμε στην διακριτική ευχέρεια των νομοθετών.

Είναι δυνατόν να υπάρξουν κοινότητες με ιδικό καθεστώς, όπως μοναστήρια, αυτόνομες κοινότητες τύπου κιμπούτς, Άμις, κλπ εφόσον ορίσουν τον ζωτικό τους χώρο, και το πλαίσιο αρχών τους και αυτά γίνουν δεκτά από την υπόλοιπη κοινωνία μέσω της βουλής.

Αντιλαμβάνομαι ότι για πάρα πολλούς συμπολίτες μου ότι το  σύστημα αντιπροσωπευτικής ακομμάτιστης δημοκρατίας που προτείνω μοιάζει ουτοπικό, είναι όμως τουλάχιστον καθήκον μας να διατρανώσουμε στον κόσμο ότι τα φύκια που του πουλάνε δεν είναι μεταξωτές κορδέλες, και ότι η δημοκρατία δεν είναι έτσι όπως του την πλασάρανε τα τσιράκια των κεφαλαιοκρατών και οι στοές τους.

Κι όπως διάβασα σε ένα σύνθημα, αν όχι εγώ, ποιος; αν όχι τώρα, πότε; Ο λαός πρέπει να μάθει να μη περιμένει ούτε ήρωες, ούτε σωτήρες, μόνος του μπορεί και πρέπει να βγει από εκεί που έδωσε το δικαίωμα να τον χώσουν.
Παρ' όλα αυτά, αν κατάφερνε ετούτος ο λαός να ξεφύγει από το κεφαλοκλείδωμα του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας και γυρνούσε σε μια παράδοση 2500 χιλιάδων χρόνων, θα κέρδιζε τον θαυμασμό όλων των ελεύθερων ανθρώπων του πλανήτη, πολύ πιθανόν και των εχθρών του.

Η ιδέα της πραγματικής Δημοκρατίας μπορεί να ανθήσει στις καρδιές των ανθρώπων, μπορεί να φέρει ξανά την ελπίδα, οι ισμοί αφού κατέστρεψαν και κατασπατάλησαν τ
Πίσω